Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ.


«Ακόμη και λαοί με μεγάλη ιστορική πείρα χάνουν το γεωπολιτικό τους ένστικτο, τότε μάλιστα που το χρειάζονται περισσότερο». Τα λόγια αυτά του αείμνηστου Παναγιώτη Κονδύλη στο βιβλίο του «Περί Πολέμου» μοιάζουν να έχουν τέλεια εφαρμογή σʼ αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας. Περιέργως, η Ελλάδα, σύνορο της Ευρώπης στη ΝΑ Μεσόγειο, αγωνίζεται, π.χ., να εντάξει τη Μουσουλμανική Τουρκία στην Ευρώπη, όταν είναι ηλίου φαεινότερον ότι μια τέτοια εξέλιξη θα επέφερε γεωπολιτική ανατροπή εις βάρος της Ελλάδος, πέρα από τις επιπτώσεις που θα είχε στο σύνολο της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ειδικότερα για την Ελλάδα, η επιστροφή της Τουρκίας στην Ευρώπη θα άλλαζε ριζικά τους συσχετισμούς στα Βαλκάνια και θα ενίσχυε καταλυτικά τη διπλωματική της ισχύ στην Ευρώπη.
Θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε ιστορικά στον Μαραθώνα και στο σύμβολό του, του οποίου εορτάζουμε φέτος τα 2.500 χρόνια. Γιατί το εορτάζουμε;
Θα μπορούσαμε επίσης να αναφερθούμε στη Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη και στο σύμβολό της. Ας περιορισθούμε όμως στην πρόσφατη ιστορία που διεμόρφωσε τη σημερινή Ελλάδα. Μήπως ήταν λάθος οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, που οδήγησαν στην ουσιαστική έξωση της κατακτητικής Οθωμανικής Τουρκίας από την Ευρώπη; Μήπως πρέπει να κάνουμε νέες σκέψεις για τα αποτελέσματά τους; Γιατί η Ελλάδα να γίνει γέφυρα για την επιστροφή της Τουρκίας στην Ευρώπη, όταν μάλιστα η τελευταία έχει αναγάγει σε επίσημη διπλωματική θεωρία και πολιτική πρακτική τον νεοοθωμανισμό, που αφορά καίρια και τη χώρα μας;
Υποστηρίζεται ότι ακολουθείται η πολιτική αυτή γιατί υπάρχει η ελπίδα επιλύσεως των εθνικών θεμάτων και εξομαλύνσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Υπήρξε όμως αρκετός χρόνος, μια ολόκληρη δεκαετία, για να δοκιμασθεί η πολιτική αυτή. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Οι τουρκικές αξιώσεις και προκλήσεις συνεχίσθηκαν και κλιμακώθηκαν.

Αντί λοιπόν με την πείρα αυτή να γίνει μια ουσιαστική αξιολόγηση και επανεξέταση της πολιτικής μας, η ελληνική διπλωματία σπεύδει πάλι να πλειοδοτήσει προς την ίδια κατεύθυνση. Ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, μιλώντας λίγες μέρες πριν στις Βρυξέλλες, έριξε την ιδέα ενός νέου Ελσίνκι (Ελσίνκι ΙΙ) για την Τουρκία, που θα είχε άξονα τον καθορισμό ενός «οδικού χάρτη» και ημερομηνίας για την ένταξη της Τουρκίας. Δεν έχει σημασία εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ή όχι για την υλοποίηση της ιδέας αυτής, η οποία ανατρέπει την αρχή πάνω στην οποία βασίσθηκε το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Ότι δηλαδή θα αποφασισθεί στο τέλος η έκβασή τους (ένταξη ή άλλη σχέση). Το σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα προβάλλεται πάλι ως πρωταγωνίστρια της τουρκικής εντάξεως και ταυτόχρονα της αμερικανικής πολιτικής, η οποία έχει αναγάγει σε κορυφαίο στρατηγικό στόχο την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ελλάδα πρωταγωνίστρια και στη λαθρομετανάστευση
Τα παράδοξα, δυστυχώς, με τις ελληνικές πολιτικές ηγεσίες και κυβερνήσεις δεν σταματούν μόνο στην εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα, που βρίσκεται από γεωγραφική άποψη αλλά και από πολιτική, λόγω του ρόλου που παίζει η γειτονική Τουρκία, στην πιο δύσκολη θέση σε σχέση με τη λαθρομετανάστευση, πρωταγωνιστεί στο άνοιγμα των συνόρων και στην ανοχή της λαθρομεταναστεύσεως.
Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και τώρα, που η χώρα είναι βυθισμένη σε μια τόσο βαθιά οικονομική κρίση, το πρώτο μέτρο που θυμήθηκε να πάρει η νέα κυβέρνηση, σε απόλυτη προτεραιότητα, ήταν η ψήφιση ενός ακόμη νομοσχεδίου που διευκολύνει τη νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών και εισάγει το δίκαιο του εδάφους για όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα.

Το μέτρο παρουσιάσθηκε και χαιρετίσθηκε από μεγάλη μερίδα του Τύπου ως «προοδευτική» πολιτική. Σημειωτέον, ο σημερινός πρωθυπουργός, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, είχε μιλήσει επανειλημμένα στην προεκλογική εκστρατεία για «μηδενική μετανάστευση». Τα κυκλώματα όμως των δουλεμπόρων πήραν γρήγορα το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση με το νέο «προοδευτικό» νομοσχέδιο για τους λαθρομετανάστες. Η επέλαση ξανάρχισε και συνεχίζεται όπως πριν. Επίκεντρο του νέου κύματος λαθρομεταναστών έγινε τώρα ο Έβρος, από τον οποίο υπολογίζεται ότι διέρχονται συστηματικά κάθε μέρα 300 περίπου λαθρομετανάστες.
Η κυβέρνηση, όπως και οι προκάτοχοί της, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση Σημίτη, απέσυρε τον Στρατό από τον έλεγχο των συνόρων και έδεσε ταυτόχρονα τα χέρια της Αστυνομίας. Η τελευταία δεν μπορεί να απωθήσει στα σύνορα ή να απελάσει απευθείας τους λαθρομετανάστες γιατί όλοι παρουσιάζονται συστηματικά ως πρόσφυγες και αιτητές πολιτικού ασύλου και επικαλούνται το ευρωπαϊκό ανθρωπιστικό δίκαιο.

Η Αστυνομία, με εντολές της κυβερνήσεως, καταφεύγει έτσι σʼ έναν ουσιαστικό αυτοεμπαιγμό του κράτους. Διανέμει σε όλους τους λαθρομετανάστες έγγραφο, το οποίο τους καλεί να εγκαταλείψουν μόνοι τους τη χώρα μέσα σε 30 ημέρες και τους επιτρέπει μετά να επιβιβασθούν ως τουρίστες στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ και να φτάσουν στη «χωματερή λαθρομεταναστών» της Αθήνας. Υπολογίζεται ότι μόνο κατά το τελευταίο τρίμηνο αφίχθησαν με τον τρόπο αυτό στην ελληνική πρωτεύουσα 30.000 περίπου, μουσουλμάνοι κατά το πλείστον, λαθρομετανάστες. Πολλοί απ' αυτούς προέρχονται τώρα και από τη Δυτική Βόρεια Αφρική (Αλγερία, Μαρόκο) και την Υποσαχάρια Αφρική. Έφτασε σε όλους το μήνυμα ότι, μετά το κλείσιμο της πόλης του Γιβραλτάρ από την Ισπανία και της πύλης της Λιβύης προς την Ιταλία (μετά τις συμφωνίες Μπερλουσκόνι - Καντάφι), η μόνη ανοικτή ακόμα οδός προς την Ευρώπη είναι η Ελλάδα και ο Έβρος.

Γιατί οι άλλοι μπορούν να κλείνουν τα σύνορά τους και η Ελλάδα δεν μπορεί;
Και μόνο το γεγονός ότι το ρεύμα των λαθρομεταναστών εμπλουτίσθηκε προσφάτως από Μαροκινούς και Αλγερινούς δείχνει το μέγεθος της ευθύνης που έχουν οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, που άφησαν να καταντήσει η χώρα ξέφραγο αμπέλι. Την ευθύνη δεν την έχουν άλλωστε μόνο οι κυβερνήσεις. Ευθύνονται επίσης, στον βαθμό που τους αναλογεί, οι πολιτικές δυνάμεις και τα ΜΜΕ, που απέτυχαν να δουν από την αρχή τις γεωπολιτικές διαστάσεις που έχει για την Ελλάδα η μαζική λαθρομετανάστευση και εγκατάσταση ξένων πληθυσμών στη χώρα. Σε μια συγκυρία μάλιστα που επικρατεί γεωπολιτική ρευστότητα στα Βαλκάνια, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως, και που άρχισε να προωθείται η παγκοσμιοποίηση ως όχημα διεθνούς νεοφιλελευθερισμού και αμερικανικής πολιτικής ηγεμονίας.

Προβάλλεται ως άλλοθι σήμερα ο σεβασμός του ευρωπαϊκού ανθρωπιστικού δικαίου για το πολιτικό άσυλο. Πόσους όμως λαθρομετανάστες μπορεί να χωρέσει το ανθρωπιστικό δίκαιο για το άσυλο; Μήπως το πρόσχημα αυτό αναιρεί την εθνική κυριαρχία και την ευθύνη της κυβερνήσεως να προστατεύσει τη χώρα και τα σύνορά της; Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να γίνονται δεκτοί αδιακρίτως όλοι όσοι δηλώνουν πρόσφυγες, τότε θα πρέπει να επιμερισθεί αναλόγως το βάρος και η ευθύνη. Κάθε χώρα δηλαδή να αναλάβει τον αριθμό προσφύγων που της αντιστοιχεί, ανάλογα με το μέγεθος και τον πληθυσμό της. Δεν είναι δυνατόν να αφήνονται στην αποκλειστική μέριμνα της Ελλάδος, με την παροχή μόνο κάποιας οικονομικής βοήθειας για προσωρινή στέγαση και σίτιση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει χωματερή λαθρομεταναστών στο όνομα του ευρωπαϊκού ανθρωπιστικού δικαίου.

Η Ελλάδα όμηρος μιας παράδοξης πρωτοπορίας στη λαθρομετανάστευση
Οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες της χώρας δύσκολα όμως μπορούν να επιρρίψουν ευθύνες στην Ευρώπη γιατί οι ίδιες πρωτοστάτησαν, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, στην υιοθέτηση φιλομεταναστευτικών ευρωπαϊκών οδηγιών και εθνικών νομοθεσιών. Υπενθυμίζονται σχετικά:
• Η πρωτοβουλία της κυβερνήσεως Σημίτη να προωθήσει, επί ελληνικής Προεδρίας, τις πρώτες ευρωπαϊκές οδηγίες 108/2003 και 109/2003, με τις οποίες καθορίσθηκαν αντιστοίχως το καθεστώς τού επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη και το δικαίωμα της οικογενειακής επανενώσεως μετά την απόκτηση του καθεστώτος τού επί μακρόν διαμένοντος.

• Η επιφυλακτική στάση της ελληνικής πλευράς απέναντι στην πρωτοβουλία του γάλλου Προέδρου Σαρκοζί να προωθήσει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση επί γαλλικής Προεδρίας. Το πρώτο άρθρο του Συμφώνου αυτού απαγορεύει τις μαζικές νομιμοποιήσεις παρανόμων μεταναστών. Τι έκανε όμως η Ελλάδα; Ήταν αυτή που το παρεβίασε, αμέσως μετά την υιοθέτησή του, με νέες μαζικές νομιμοποιήσεις παρανόμων μεταναστών. Αντί να το κάνει όπλο για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο πρόβλημα που η ίδια αντιμετώπιζε, έσπευσε πρώτη να το υπονομεύσει και να το απαξιώσει.

• Τα αλλεπάλληλα νομοσχέδια για τη νομιμοποίηση παρανόμων μεταναστών και η αφαίρεση από τον Στρατό και την Αστυνομία του ελέγχου της λαθρομεταναστεύσεως στα σύνορα.

Στο πνεύμα αυτό, με νέο νομοσχέδιο που εισήγαγε προς ψήφιση ο σημερινός υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, συστήνεται Υπηρεσία Ασύλου και αφαιρείται επισήμως από τους ενστόλους κάθε σχετική αρμοδιότητα.

Προδιαγράφεται έτσι το στήσιμο μιας νέας βιομηχανίας παροχών δικαιώματος ασύλου, με τμήματα και εκατοντάδες υπαλλήλους ανά την επικράτεια. Αποκλείονται έτσι οι «κακοί» στρατιωτικοί και αστυνομικοί, που δεν ξέρουν να υποδέχονται ευρωπαϊκά τους «πρόσφυγες», και αντικαθίστανται, μεταξύ άλλων, από «εκπροσώπους κοινωνικών φορέων» (δηλαδή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων), τον Συνήγορο του Πολίτη, το αξίωμα που κατείχε πριν ο σημερινός δήμαρχος Αθηναίων, και από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Αυτήν που διαμαρτύρεται συνεχώς και καταγγέλλει, κατʼ επάγγελμα, την Ελλάδα ότι δεν παίρνει αρκετούς πρόσφυγες και ότι πρέπει να παίρνει παραπάνω. Τώρα θα μπορεί να αποφασίζει η ίδια στο όνομα της Ελλάδος.

Αντιλαμβάνεται κανείς γιατί λοιπόν παραμένει ανεξέλεγκτη η λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα και εξελίσσεται εκ των πραγμάτων στο μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, με γεωπολιτικές διαστάσεις, έστω και αν γίνεται συστηματική προσπάθεια να υποβαθμίζεται και να συγκαλύπτεται το μέγεθός του, η δυναμική του και οι συνέπειές του.

Νέα γεωπολιτική τάξη στα Βαλκάνια, παγκοσμιοποίηση και ο ρόλος της Τουρκίας
Όσοι, καλοπροαιρέτως, υποστηρίζουν αναφανδόν τη λαθρομετανάστευση, παρακινούμενοι από προσωπικά ανθρωπιστικά συναισθήματα ή ιδεολογικές πολιτικές θέσεις, θα έπρεπε να αναρωτηθούν γιατί δεν έρχονταν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα πριν από τη δεκαετία του '90. Προφανώς, και τότε υπήρχε πολύ μεγάλη φτώχεια και δυστυχία στον Τρίτο Κόσμο. Ένας προφανής λόγος είναι το άνοιγμα των συνόρων μετά την πτώση του Ανατολικού Συνασπισμού. Ένας δεύτερος και κυριότερος είναι η παγκοσμιοποίηση, που άρχισε να προωθείται κατά την περίοδο αυτή ως πολιτική και ιδεολογία. Τότε άρχισε να προβάλλεται θορυβωδώς και στην Ελλάδα, ως «εκσυγχρονιστική» πολιτική, η ιδέα της «πολυπολιτισμικής» κοινωνίας, από το στόμα μάλιστα του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

«Η Ελλάδα», έλεγε τότε ο Κώστας Σημίτης, «πρέπει να γίνει πολυπολιτισμική». Πώς γίνεται όμως «πολυπολιτισμική» μια χώρα με εθνική συνοχή 97%; Προφανώς, με άνοιγμα των συνόρων, με αλλαγή της νομοθεσίας, με ανοχή της παράνομης μεταναστεύσεως και με επιβολή, μέσω των ΜΜΕ, της «πολυπολιτισμικότητας» ως κυρίαρχης ιδεολογίας στην κοινωνία και ειδικότερα στην Παιδεία. Τότε άρχισε και η προπαγάνδα για δήθεν «ρατσισμό» και «ξενοφοβία» των Ελλήνων και η προώθηση των νέων «εκσυγχρονιστικών» και «πολυπολιτισμικών» αντιλήψεων στην Παιδεία, με αποκορύφωμα το βιβλίο Ιστορίας της Στʼ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση.

Γιατί η παγκοσμιοποίηση προωθεί τη λαθρομετανάστευση; Προφανώς για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η παγκοσμιοποίηση της αγοράς απαιτεί σταδιακή απελευθέρωση της κινήσεως κεφαλαίων, προϊόντων και εργατικού δυναμικού. Οι μεγάλες διαφορές στην ανάπτυξη και στο βιοτικό επίπεδο μεταξύ των διαφόρων περιοχών του κόσμου προκαλούν εκ των πραγμάτων μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα. Δεύτερον, γιατί η παγκοσμιοποίηση προτάσσει τις αγορές και την ελευθερία κινήσεων πάνω από εθνικά σύνορα. Θεωρεί επομένως εμπόδιο το εθνικό κράτος και επιδιώκει τη μείωση του ρόλου και της ισχύος του. Κατά προέκταση, θεωρεί ότι οι ισχυρές εθνικές ταυτότητες και οι συνεκτικές εθνικές κοινωνίες προβάλλουν μεγαλύτερη αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση γιατί έχουν πολύ ισχυρότερη
Όλα αυτά ισχύουν και για την Ελλάδα. Ειδικότερα όμως γι' αυτήν προστίθενται και δύο άλλοι πολύ σημαντικοί παράγοντες, που έχουν σχέση με τη λαθρομετανάστευση. Ο πρώτος είναι η προώθηση από τις ΗΠΑ μιας νέας γεωπολιτικής τάξεως στα Βαλκάνια, με στόχο να μην επιτραπεί η επανάκαμψη της ρωσικής επιρροής στην περιοχή αυτή. Η επιδιωκόμενη νέα τάξη περιλαμβάνει την αναβάθμιση του μουσουλμανικού παράγοντα και την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας. Η αμερικανική πολιτική, για ευρύτερους στρατηγικούς λόγους, υποστηρίζει ενθέρμως, ως γνωστόν, την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Τίθεται το ερώτημα πώς αντιμετωπίζουν, στο πλαίσιο αυτό, οι ΗΠΑ την Ελλάδα. Γνωρίζουμε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία ως ενιαίο στρατηγικό χώρο.

 Τι σημαίνει όμως αυτό για την Ελλάδα; Αυτά είναι ερωτήματα τα οποία πρέπει να θέτει κανείς όταν εξετάζει το θέμα της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα μέσω Τουρκίας. Η τελευταία δεν θέλει, προφανώς, την Ελλάδα ως ευρωπαϊκό πολιτιστικό σύνορο, που την αποκόπτει από την Ευρώπη. Η δημογραφική μετάλλαξη της Ελλάδος, μέσω της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά και για πάντα τα γεωπολιτικά δεδομένα, μέσα στον ίδιο τον εθνικό χώρο της Ελλάδος. Πολύ περισσότερο εάν οι λαθρομετανάστες είναι μουσουλμάνοι, προερχόμενοι από τις πιο φανατικές μουσουλμανικές χώρες (Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν, Σομαλία κ.ά.), τους οποίους η Άγκυρα θα μπορούσε κάποια στιγμή να ποδηγετήσει, με κοινό παρονομαστή το Ισλάμ.

Σημειώνεται σχετικά ότι η Ελλάδα έχει προβλήματα μόνο με την Τουρκία. Δεν έχει με τις άλλες μουσουλμανικές χώρες. Με τη μαζική όμως λαθρομετανάστευση και εγκατάσταση στην Ελλάδα μουσουλμανικών πληθυσμών, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα με άλλες μουσουλμανικές χώρες και με ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο;

Με μια ισχυρή μουσουλμανική παρουσία στην Ελλάδα, μέσω της μαζικής λαθρομεταναστεύσεως, η Τουρκία θα επετύγχανε αμαχητί το μεγαλύτερο γεωπολιτικό πλήγμα κατά της χώρας γιατί θα υπονόμευε καταλυτικά την εθνική συνοχή της Ελλάδος μέσα στο ίδιο το μητροπολιτικό της κέντρο. Θα ανέτρεπε επίσης μονομερώς, σʼ όλη τη χώρα, την ισορροπία που εγκαθιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συμφωνία Ανταλλαγής Πληθυσμών. Η ισορροπία ήδη ανετράπη μονομερώς στη Θράκη με την εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως.

Ανεξάρτητα επίσης από την Τουρκία, είναι προφανή τα προβλήματα κοινωνικής πολιτικής, πολιτικού ελέγχου, συνοχής της χώρας και δημογραφικής ισορροπίας που θα προκύψουν από την αδιάκριτη νομιμοποίηση και πολιτογράφηση εκατοντάδων χιλιάδων και εκατομμυρίων λαθρομεταναστών.

Είναι καιρός αυτοί που είναι υπεύθυνοι γι' αυτήν την κατάσταση να συνέλθουν και να πάρουν μέτρα. Η Ελλάδα δεν είναι για ξήλωμα. Ο ελληνικός λαός δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει ότι με την ακολουθούμενη ανερμάτιστη και μυωπική πολιτική τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η εθνική του υπόσταση και το εθνικό του μέλλον. Όταν το συνειδητοποιήσει, η οργή του και η αντίδρασή του μπορεί να είναι εκτός μέτρου και ανεξέλεγκτη. 
 
ΤΟ ΠΑΡΟΝ

WikiLeaks: ΗΠΑ - "Ναι, η Τουρκία ετοιμαζόταν για επίθεση στην Ελλάδα και μπορεί να το επαναλάβει"!


ImageΜε εμπιστευτικό τηλεγράφημά της προς διάφορους αποδέκτες στις 27 Ιανουαρίου 2010 η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα επιβεβαιώνει τα σχέδια των κεμαλικών νε προκαλέσουν προβοκάτσια στα σύνορα με την Ελλάδα και να επιτεθούν με σκοπό την κατοχή του Βορείου Έβρου, αποκαλύπτεται σε ένα από τα έγγραφα του WikiLeaks που ήρθε πριν λίγο στην δημοσιότητα. Στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι "οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα πραξικοπήματα δεν είναι πλέον αρεστά στη κοινή γνώμη και γι΄ αυτό έφτιαχναν σενάρια που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή τους. Ένα απ΄ αυτά το πιο ενδιαφέρον ήταν η «Βαριοπούλα». Οι στρατιωτικοί είχαν σχεδιάσει αυτή την επιχείρηση που προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά ώστε να προκληθεί ένταση που θα εξελισσόταν σε κρίση με την Ελλάδα κι έτσι να δικαιολογούσαν την ανάγκη επέμβασης του Στρατού. Στην συνέχεια αναφέρεται στις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης κατά της Ελλάδας.
Το θέμα είναι τεράστιο, αφού για πρώτη φορά έρχεται επίσημη επιβεβαίωση από τις ΗΠΑ για σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Ελλάδα το 2003. Μάλιστα αφήνονται υπονοούμενα ότι "Είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθούν και πάλι τέτοιες ενέργειες από τον τουρκικό Στρατό στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την ισλαμική κυβέρνηση"! Περισσότερες πληροφορίες εντός των επόμενων ωρών.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ο ΓΑΠ στην λίστα με τους 100 στοχαστές...Δωρείστε τον εγκεφαλο του στην επιστήμη...ΤΩΡΑΑΑΑ!!

Ο ΓΑΠ στην λίστα με τους 100 στοχαστές...Δωρείστε τον εγκεφαλο του στην επιστήμη...ΤΩΡΑΑΑΑ!!


ΘΑ ΤΡΕΛΛΑΘΩ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ...ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΟΥ!!!
Ο ΓΑΠ στην λίστα με τους 100 στοχαστές με παγκόσμια εμβέλεια (100 Global Thinkers) για το 2010!
Το περιοδικό της παγκόσμιας διπλωματικής, οικονομικής ελίτ της διανόησης, στον ετήσιο κατάλογο του κατατάσσει τον Ελληνα Πρωθυπουργό στην 79η θέση, κάτω από ονόματα επιχειρηματικών διανοιών (Γουόρεν Μπάφετ, Μπιλ Γκέιτς), της διανόησης (Ν. Ρουμπινί), της οικονομίας (Μπεν Μπερνάνκε) και της πολιτικής (Μπάρακ Ομπάμα, Ανγκελα Μέρκελ). Και πάνω από ονόματα όπως ο κ. Μπρους Ακερμαν του κ. Γέιλ, η Αμερικανίδα πρώην υπουργός κυρία Μαντλίν Ολμπράιτ ή ο Ισραηλινός συγγραφέας κ. Ντέιβιντ Γκρόσμαν. 

Για τον κ. Παπανδρέου ο λόγος που τοποθετείται... στη λίστα είναι πως «έκανε το καλύτερο για τη χειρότερη χρονιά της Ελλάδας» όπως αναφέρει το «Foreign Policy». Τονίζει ότι όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2009 βρήκε το χρέος όχι 6% όπως είχε υπολογιστεί αλλά 12,7% τέσσερις φορές επάνω από τα επιτρεπόμενα όρια της ευρωζώνης. «Ο κ. Παπανδρέου ξόδεψε το 2010 λέγοντας στους Ελληνες σκληρές αλήθειες σχετικά με την μη βιωσιμότητα της φύσης του κοινωνικού κράτους» υπογραμμίζεται στο σχετικό κείμενο.

«Γεννημένος στη Μινεσότα των ΗΠΑ, ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργού, έτρεξε ένα αυστηρό πρόγραμμα σταθερότητας που περιλαμβάνει αυξήσεις φόρω , και περικοπές στον διογκωμένο δημόσιο τομέα, ένα πακέτο φιλόδοξο αρκετά ώστε να πείσει την Ευρώπη να κρατήσει την Ελλάδα στην επιφάνεια» τονίζεται ακόμη στο άρθρο που καταλήγει με μία δήλωση του κ. Παπανδρέου, με την οποία επιχειρεί να αφυπνίσει την Ευρώπη ως προς την απειλή που σοβεί με την κρίση: «Δεν είναι μόνο θέμα των κρατών να ενεργούν από μόνα τους. Χρειαζόμαστε μία πιο συγκροτημένη στρατηγική όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παγκόσμια».


Κέρδος 30/11/2010 07:15


Aπο εγκληματικότητα 
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/11/100_30.html

Ο "φασισμός" στο Ιντερνετ: Κλείνουν ιστοσελίδες! Πάνω από 76 μόνο την περασμένη εβδομάδα!




Εδώ και καιρό γνωρίζουμε πως οι κοινούντες τα απάνθρωπα νήματα στον κόσμο μας έχουν στο στόχαστρο το τελευταίο κάστρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πληροφορίας: το Ιντερνετ. Ο Ομπάμα και η κυβέρνηση του εδώ και ένα χρόνο ζητούσαν τον απόλυτο έλεγχο του διαδυκτίου... ενώ και τα blog -ειδικά μετά την παγκόσμια επιτυχία ενάντια στην απάτη της γρίπης και των εμβολίων- είχαν βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα καθώς "χαλούσαν" την μονόπλευρη προπαγάνδα των ΜΜΕ. Στις ΗΠΑ λοιπόν όπως μαθαίνουμε ήδη άρχισε ο έλεγχος του διαδυκτίου και κλείνουν ιστοσελίδες με πρόφαση τα "πνευματικά δικαιώματα"...
Ο "φασισμός" στο Ιντερνετ: Κλείνουν ιστοσελίδες! Πάνω από 76 μόνο την περασμένη εβδομάδα!
Πάνω από 75 ιστοσελίδες ήδη έχουν κλείσει μόνο την περασμένη εβδομάδα και βρίσκονται στα χέρια της DHS όπου αφού την κλείσουν τοποθετούν εκεί μία εικόνα με τα λογότυπα της "Homeland Security" όπως το ακόλουθο που εμφανίζεται στη διεύθυνση του torrent-finder.com, δίχως οποιαδήποτε νόμιμη διαδικάσία ή ενημέρωση των διαχειριστών... κατά το φασιστικό "αποφασίζουμε και εκτελούμε"...
Απ' ότι φαίνεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει σκοπό να σταματήσει αυτή τη δράση και προφανώς θα θελήσουν να φιμώσουν οποιαδήποτε σελίδα δεν ταιριάζει με το απολυταρχικό κατεστημένο της "παγκόσμιας δικτατορίας που προωθούν... Βέβαια η δικαιολογία των "πνευματικών δικαιομάτων" που χρησιμοποιούν π.χ. για το torrent-finder δεν ισχύει, και αν ισχύει εκεί θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση της google που και εκείνη παραπέμπει σε συνδέσμους που πιθανόν να περιέχουν περιεχόμενο "με κατοχυρομένα πνευματικά δικαιώματα" όπως έκανε και η torrent finder... Θα φιμώσουν και την google?...  Οι λογοκρισία που επιβάλουν με το κλείσιμο των ιστοσελίδων που έχουν βάλει στο στόχαστρο τους γίνεται με βάση τη γλώσσα του νόμου DMCA που στην προκειμένη υπερβάλλει των ορίων του εν λόγω νομοθετήματος που αφορά την προστασία στα δικαιώματα της βιομηχανίας στο χώρο της μουσικής... Παρά ταύτα η γερουσία των ΗΠΑ ετοιμάζεται να εφαρμόσει νέα νομοθεσία και συγκεκριμένα το COICA (Combating Online Infringement and Counterfeits Act), ο οποίος θα δίνει στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στο να κλείνει ιστοσελίδες...
Η σελίδα Natural Health μάλιστα τονίζει πως ένα από τα επόμενα βήματα των εν λόγω "υπηρεσιών ασφαλείας" θα είναι να κλείσουν και τις σελίδες που αναφέρονται σε εναλλακτικά νέα υγείας... ΠΗΓΗ πληροφοριών
Για άλλη μία φορά επανερχόμαστε στο γεγονός πως οι γνώσεις, οι πληροφορίες και οι κινητοποιήσεις μας θα πρέπει να βγουν εκτός διαδυκτίου και να γίνουν κτήμα όλων μας σε τοπικό επίπεδο. Δραστηριοποιηθείτε εδώ και τώρα! Κατεβάστε, εκτυπώστε και μοιραστείτε τη γνώση με τους φίλους, τους γείτονες και τους οικείους σας. Οργανώστε μικρές και μεγάλες ομιλίες. Ενημερώστε τους γύρω σας. Αναλάβετε πρωτοβουλίες και οργανωθείτε σε τοπικό επίπεδο με βάση την αυτάρκεια και την αλλυλεγγύη.
Ο καιρός για απλές θεωρητικές συζητήσεις έχει λήξει. Τώρα είναι καιρός για πράξεις. Ξεκινήστε με απλά καθημερινά πράγματα. Η κίνηση "Δεν πληρώνω Διόδια" είναι ένα απλό παράδειγμα του πως μπορούν πολλά "μικρά ψαράκια" συνεργαζόμενα να νικήσουν το "μεγάλο ψάρι"... (Διόδια STOP! Δεν πληρώνουμε διόδια... σε όλη την Ελλάδα!)
Η δράση Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας είναι άλλο ένα πρακτικό βήμα... όπως και ο Οβολός, όπου οι πολίτες αυτοοργανώνοται για να απαντήσουν στην τεχνητή χρηματοπιστωτική κρίση...
Πρωτοτυπήστε! Καντε τις ιδέες σας πράξεις! Για όσο καιρό θα μπορούμε να μιλάμε ακόμη ελέυθερα θα εκπέμπουμε και στο διαδύκτιο, ωστόσο ήδη πρέπει να βγούμε έξω στον κόσμο και να μοιραστούμε απλόχερα τις γνώσεις και τις ιδέες μας!

της τοξότισσας
Πηγή: ΤΟΞΟΤΗΣ
Σύνδεσμος στην Πηγή...



Είναι σύμπτωση που Ελλάδα και Ιρλανδία διαθέτουν τα μεγαλύτερα ανεξερεύνητα ενεργειακά πεδία της Ευρώπης και είναι και οι δυό χώρες υπό κατοχή ΔΝΤ;



Πόσο σύμπτωση μπορεί να είναι το γεγονός ότι οι δύο χώρες για τις οποίες υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι κρύβουν τα μεγαλύτερα μη αξιοποιημένα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ευρώπη στην Ελλάδα και στην Ιρλανδία, ξαφνικά τέθηκαν υπό καθεστώς διεθνούς οικονομικής κατοχής;

Το defencenet.gr αποκαλύπτει κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν: Η Ιρλανδία μία χώρα των 4,5 εκατ ανθρώπων έχει ένα τεράστιο χρέος που κινδυνεύει να τινάξει την οικονομία της χώρας στον αέρα αλλά την ίδια στιγμή και σε χρόνο ανύποπτο, (16 Ιουνίου 2010) ο υπουργός Επικρατείας της Ιρλανδίας Conor Lenihan ανακοίνωνε την ύπαρξη 10 δισ. βαρελιών πετρελαίου και φυσικού αερίου στη χώρα στα νερά της Ιρλανδίας.
Η κίνηση αυτή με τον τίτλο «2011 Atlantic Margin Licensing Round» θα ανοίξει για...

δύο χρόνια το δρόμο σε εταιρείες που επιθυμούν την διεξαγωγή ερευνών στα νερά της Ιρλανδίας όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχουν τα ενεργειακά αποθέματα που υπάρχουν στις περιοχές αυτές αντιστοιχούν σε 10 δισ. βαρέλια πετρελαίου (πετρέλαιο κσι φυσικό αέριο).
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ιρλανδικού υπουργείου Επικοινωνιών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων «Yet, it is estimated that the area is likely to be rich in petroleum reserves. There are potential reserves of 10 billion barrels of oil equivalent (oil or gas) in the Irish Atlantic Margin».
Συμπληρώνοντας ο υπουργός δήλωσε ότι αναμένει αρκετές και αξιόλογες αιτήσεις για έρευνα όταν ο διαγωγνισμός αυτός λήξει στις 31 Μαίου του 2011.
(Minister Lenihan said “I believe that offering Licensing Options, on the basis I have outlined, will attract an increased interest in exploration offshore Ireland and I look forward to the receipt of a good number of quality applications when the Round closes on the 31st of May of next year”).

Τώρα πώς γίνεται τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία που από τα υπάρχοντα στοιχεία φαίνονται να έχουν τεράστιους ανεκμετάλλευτους ενεργειακούς πόρους να αντιμετωπίζουν είτε το φάσμα της χρεοκοπίας είτε του δανεισμού με την υποθήκευση των περιουσιακών τους στοιχείων ως κράτη είναι ένα καλό ερώτημα. Πάντως τυχαίο μάλλον δύσκολο φαίνεται να είναι.
Δείτε εδώ χάρτη
της ιρλανδικής κυβέρνησης στον οποίο αποτυπώνονται οι θαλάσσιες περιοχές στην Atlantic Margin προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να πραγματοποιήσουν ερευνα για πιθανούς ενεργειακούς πόρους.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Στο φως οι μυστικές διαπραγματεύσεις – «Κλειδί» το Καστελλόριζο


• Απόρρητο έγγραφο με τίτλο «Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο» αποκαλύπτει τις τουρκικές απαιτήσεις για ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και Καστελλόριζο – Οι ελληνικές θέσεις και τα σοβαρά λάθη της Αθήνας
• Ο χάρτης που επισυνάπτεται (φωτό) στο απόρρητο έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών απεικονίζει τα «σύνορα» των ΑΟΖ οκτώ χωρών-μελών της Ε.Ε. με «έξοδο» στη Μεσόγειο. Όπως φαίνεται από τις διαχωριστικές γραμμές στον χάρτη, η ελληνική ΑΟΖ, εφόσον ασκηθεί το δικαίωμα που δίνει στη χώρα το διεθνές δίκαιο, προσθέτει στην επικράτεια ένα σημαντικό γεωγραφικό χώρο, με πολύτιμους φυσικούς πόρους και ενεργειακά κοιτάσματα
• Η υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου προσθέτει έναν κρίσιμο γεωγραφικό χώρο στην ελληνική ΑΟΖ
Σε πολύ πιο προχωρημένο στάδιο απ’ ό,τι…… αναγνωρίζει δημοσίως η κυβέρνηση Παπανδρέου βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας -Τουρκίας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από πρόσφατο (1η Νοεμβρίου) άκρως απόρρητο έγγραφο της Δ1 Διεύθυνσης του υπουργείου Εξωτερικών (ΟΗΕ, διεθνείς οργανισμοί και διασκέψεις), τα κυριότερα αποσπάσματα του οποίου δημοσιεύει σήμερα ο «Κόσμος του Επενδυτή».
Το έγγραφο με τίτλο «Απεικόνιση των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο» έχει αποδέκτη… τον Α’ γενικό διευθυντή (αρμόδιος για τις Πολιτικές Υποθέσεις) κ. Τρύφωνα Παρασκευόπουλο και κοινοποιείται στο γραφείο του υπουργού κ. Δημήτρη Δρούτσα. Συντάχθηκε για να απαντήσει σε ερωτήματα που έχουν εγερθεί στην πορεία των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών, γεγονός που επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βάση και το περιεχόμενο των διμερών διαπραγματεύσεων.
Η πρώτη αποκάλυψη είναι ότι η τουρκική πλευρά απαιτεί η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο να είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Δεν πρόκειται για διαδικαστικό ζήτημα.
Ουσιαστικά, η Άγκυρα επιχειρεί να αποσυνδέσει το νησιώτικο σύμπλεγμα του Καστελόριζου από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και να το εμφανίσει σαν αποκομμένες νησίδες, οι οποίες επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, προκειμένου να αμφισβητήσει το νομικό δικαίωμα αυτών των νησιών να έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Ας σημειωθεί ότι η γεωγραφική θέση του Καστελόριζου και της Στρογγύλης επηρεάζει καθοριστικά τα όρια της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Για την ακρίβεια (όπως φαίνεται και στον συνημμένο χάρτη), επιτρέπει στην Ελλάδα να διεκδικήσει την εκμετάλλευση μια μεγάλης θαλάσσιας έκτασης, στο υπέδαφος της οποίας υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις πως βρίσκονται πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Υπηρεσιακό προηγούμενο
Το εν λόγω έγγραφο εκφράζει κατηγορηματική αντίθεση στο ενδεχόμενο ξεχωριστής διαπραγμάτευσης για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι η κατηγορηματική αυτή θέση αλλά και μια σειρά ακόμα θέσεις που εκφράζονται στο έγγραφο έχουν ενοχλήσει τον γενικό διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων και τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών κ. Ιωάννη-Αλέξιο Ζέππο. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο ανωτέρω αξιωματούχοι ήθελαν ανεπίσημες απαντήσεις κι όχι μια αναλυτική έγγραφη και τεκμηριωμένη απάντηση, η οποία εκ των πραγμάτων δημιουργεί υπηρεσιακό προηγούμενο. Αυτό δεν θα είχε σημασία εάν η ελληνική πλευρά ήταν αποφασισμένη να απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική απαίτηση για ξεχωριστή διαπραγμάτευση, όπως και άλλες απαιτήσεις. Καλό θα ήταν επ’ αυτού να υπάρξει επίσημη απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών. Από το κείμενο, εμμέσως πλην σαφώς, τεκμαίρεται ότι η όλη διαπραγμάτευση διεξάγεται επί της βασικής διεκδίκησης της Τουρκίας, που είναι η άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος των νησιών να έχουν υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Η Άγκυρα επιδιώκει να επιβάλει ως βάση της διαπραγμάτευσης την αρχή της «ευθυδικίας», η οποία παρακάμπτει τις γενικές αρχές του Δικαίου της Θάλασσας. Το έγγραφο δίνει τεκμηριωμένη απάντηση, επικαλούμενο την υφιστάμενη νομολογία και τις διαφοροποιήσεις που έχουν σημειωθεί στον τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων ζητημάτων από το Διεθνές Δικαστήριο.
Το εθνικό συμφέρον
Μεγάλη εντύπωση προξενεί το γεγονός ότι, ενώ η Τουρκία κινητοποιεί κάθε είδους πραγματικό, πολιτικό και νομικό όπλο, μεγιστοποιώντας τις διεκδικήσεις της, η ελληνική πλευρά συμπεριφέρεται με εγκληματική αμέλεια, αν πρόκειται μόνο για αμέλεια. Είναι απολύτως ενδεικτικό ότι δεν έχει περάσει στην ελληνική νομοθεσία τον σύγχρονο ορισμό της υφαλοκρηπίδας, που έχει προκύψει από τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αν και έχει όχι μόνο εθνικό συμφέρον, αλλά και σχετική συμβατική υποχρέωση, διατηρεί μέχρι σήμερα τον πολύ πιο περιοριστικό ορισμό του 1958, ο οποίος περιορίζει την υφαλοκρηπίδα μέχρι το σημείο που το βάθος φθάνει τα 200 μέτρα. Ας σημειωθεί ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος επικαλέσθηκε προσφάτως τον εθνικά ασύμφορο και νομικά ξεπερασμένο αυτόν ορισμό, γεγονός που εκ των πραγμάτων αποδυναμώνει την ελληνική διαπραγματευτική θέση.
Μία δεύτερη «αμέλεια» είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει χάρτες με τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στα αρμόδια όργανα του ΟΗΕ, παρ’ ότι η Υδρογραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού έχει ετοιμάσει τέτοιους χάρτες. Έχει υποβάλει μόνο τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αλβανία, οι οποίες αφορούν το Ιόνιο. Είναι αξιοσημείωτο ότι για τις υπόλοιπες θαλάσσιες περιοχές υπάρχουν χάρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χάρτες τρίτων χωρών, οι οποίοι απεικονίζουν τα υποθετικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, χρησιμοποιώντας την αρχή της μέσης γραμμής.
Στο έγγραφο διατυπώνεται η γενική εκτίμηση ότι η πάγια ελληνική θέση είναι νομικά ισχυρή. Το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει ρητά ότι δεν έχουν δικαίωμα υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ μόνο οι ακατοίκητοι «βράχοι». Σ’ ορισμένες περιπτώσεις έχει υιοθετηθεί και η αρχή της αναλογικότητας, η οποία περιορίζει την υφαλοκρηπίδα απομονωμένων νησίδων, όταν η εφαρμογή του κανόνα της μέσης γραμμής προκαλεί μεγάλη δυσαναλογία στην κατανομή της υφαλοκρηπίδας μεταξύ μιας νησίδας και του παρακείμενου ηπειρωτικού κράτους.
Ήταν στοιχειώδες η Ελλάδα να εισέλθει σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις, διεκδικώντας όσα της εξασφαλίζει η ευνοϊκότερη ερμηνεία του Δικαίου της Θάλασσας. Αντ’ αυτού, εισήλθε με μειωμένες απαιτήσεις. Γιατί έχει ουσιαστικά αποδεχθεί αιγιαλίτιδα ζώνη πολλαπλού εύρους και όχι 12 μιλίων, όπως της επιτρέπει το διεθνές δίκαιο; Γιατί διαπραγματεύεται περιορισμούς στην υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ και δεν αφήνει το Διεθνές Δικαστήριο να προσαρμόσει τα όρια, εάν και όπου αυτό κρίνει αναγκαίο;
Ουσιαστικά, έτσι όπως διεξάγεται η διαπραγμάτευση, αφορά μόνο ελληνικά δικαιώματα και οδηγεί, σχεδόν αναπόφευκτα, σε απεμπόληση ενός μέρους τους. Για να έχει νόημα μια τέτοια διαπραγμάτευση, θα έπρεπε να έχει τεθεί ως προκαταρκτικός όρος η εγκατάλειψη εκ μέρους της Τουρκίας της θεωρίας των «γκρίζων ζωνών», με βάση την οποία όχι μόνο αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σ’ έναν απροσδιόριστο αριθμό νησίδων, αλλά και ορισμένες εξ αυτών τις χαρακτηρίζει ρητά τουρκικές (π.χ. το κατοικημένο Αγαθονήσι). Εάν δεν ακυρωθεί η αμφισβήτηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας, είναι εθνικά βλαπτική και πρακτικά αδύνατη η διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.
ΤΑ ΚΑΙΡΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟΥ
Για το Καστελόριζο
«Στο πλαίσιο της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με την Τουρκία, δεν είναι σκόπιμο να γίνεται διάκριση μεταξύ της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου, όπως επιδιώκεται από την τουρκική πλευρά… Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας επί της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να ενταχθούν στη συνολική διαπραγμάτευση (ή δικαστική επίλυση της διαφοράς) με την Τουρκία. Ενδεχόμενη δε αποσπασματική εξέταση της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου δεν θα είναι προς όφελος της χώρας… Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι σχεδόν βέβαιη η αναγνώριση “μειωμένης επήρειας” στο Καστελόριζο, ενώ θα έχει χαθεί το διαπραγματευτικό χαρτί των χωρικών υδάτων, αλλά και το ενδεχόμενο “συμψηφισμού” με τις διεκδικήσεις μας στο Αιγαίο».
«Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, το οποίο αποτελείται συνολικά από 13 νησιά, νησίδες και βράχους, δεν είναι απομονωμένο –γεωγραφικά και διοικητικά ανήκει στα Δωδεκάνησα. Αυτή η πραγματικότητα αποτυπώνεται στην οριοθετική γραμμή του ιταλοτουρκικού Πρακτικού του Δεκεμβρίου του 1932, το οποίο συμπληρώνει την ιταλοτουρκική συμφωνία της Άγκυρας της 4ης Ιανουαρίου 1932, οριοθετώντας τα χωρικά ύδατα της Δωδεκανήσου με τις απέναντι ακτές της Ανατολίας».
«Για λόγους πρακτικούς, είναι ορθότερο να αντιμετωπίζονται ως ενιαίο σύνολο τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας με την Τουρκία από τις εκβολές του Έβρου μέχρι το Καστελόριζο».
«Όσον αφορά τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όλο το ανατολικό όριο επηρεάζεται από τη νήσο Στρογγύλη του συμπλέγματος του Καστελόριζου… Η Ελλάδα και η Κύπρος θα έχουν κοινά όρια υφαλοκρηπίδας μόνον εάν η οριοθετική γραμμή της ελληνοτουρκικής υφαλοκρηπίδας χαραχθεί με βάση τη μέση γραμμή μεταξύ των τουρκικών ακτών και της νήσου Στρογγύλης».
«Δεδομένης της γενικότητας της διατύπωσης του άρθρου 83 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά και λόγω των διακυμάνσεων της νομολογίας και της αντίληψης των διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων ότι κάθε υπόθεση αποτελεί ένα unicum, δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια η επήρεια που θα αποδοθεί στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου σε ενδεχόμενη δικαστική επίλυση της διαφοράς οριοθέτησης με την Τουρκία».
Αιγιαλίτιδα ζώνη
«Το δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη υπερισχύει καταρχήν του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα, έτσι ώστε να μην τίθεται ζήτημα περιορισμού της αιγιαλίτιδας ζώνης λόγω αλληλοεπικάλυψης με την υφαλοκρηπίδα γειτονικού κράτους, όπως υποστηρίζει η Τουρκία» (σ.σ. Η Τουρκία, δηλαδή, επιδιώκει να μειώσει την αιγιαλίτιδα ζώνη ελληνικών νησιών, με το επιχείρημα ότι επικάθονται σε τουρκική υφαλοκρηπίδα!).
Για τη μεθοδολογία οριοθέτησης
«Έχει ενοποιηθεί το εθιμικό με το συμβατικό δίκαιο της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ… Η έννοια των “σχετικών περιστάσεων” (που δικαιολογούν την εφαρμογή της αρχής της ευθυδικίας) λειτουργεί ως εξαίρεση στην αρχή της ίσης απόστασης (μέσης γραμμής), που έχει καθιερωθεί πλέον ως βασική μέθοδος οριοθέτησης».
«Έχει αποκρυσταλλωθεί η μεθοδολογία οριοθέτησης. Σε πρώτο στάδιο χαράσσεται προσωρινά η γραμμή της ίσης απόστασης και στη συνέχεια εξετάζεται η ύπαρξη τυχόν περιστάσεων που επιβάλλουν τη μετατόπιση της γραμμής, προκειμένου να επιτευχθεί ένα δίκαιο αποτέλεσμα. Ειδικότερα ως προς τις περιπτώσεις κρατών με αντικείμενες ακτές, το Διεθνές Δικαστήριο έχει αποδεχθεί ήδη από το 1985 στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Λιβύης – Μάλτας ότι η χάραξη της μέσης γραμμής αποτελεί καταρχήν τη δίκαιη λύση. Ωστόσο, στην πρόσφατη απόφασή του στην υπόθεση Θαλάσσιας Οριοθέτησης στη Μαύρη Θάλασσα, το Δικαστήριο προσέθεσε ένα τρίτο στάδιο στη διαδικασία οριοθέτησης, στο πλαίσιο του οποίου απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην έννοια της “αναλογικότητας”, δηλαδή της αναλογίας μεταξύ του μήκους των ακτών και της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ που αντιστοιχεί σε κάθε κράτος… Η εν λόγω αναβάθμιση του κριτηρίου της αναλογικότητας δημιουργεί προβληματισμό, ενώ μειώνει ακόμα περισσότερο τον βαθμό προβλεψιμότητας».
«Περισσότερο από το 1/3 των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ προβλέπουν ότι, εκκρεμούσης της οριοθέτησης, τα εξωτερικά όρια των εν λόγω ζωνών προσδιορίζονται βάσει της αρχής της ίσης απόστασης».
Για τις «αμέλειες» των ελληνικών κυβερνήσεων
«Η ελληνική υφαλοκρηπίδα στο σύνολό της έχει απεικονισθεί χαρτογραφικά σε θεματικούς χάρτες μελετών της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του ΓΕΝ, όπως αυτά καθορίζονται βάσει της αρχής της ίσης απόστασης… Με εξαίρεση την οριοθετική γραμμή της υφαλοκρηπίδας του Ιονίου βάσει της ελληνοιταλικής συμφωνίας του 1977, δεν έχουν κατατεθεί τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας σε διεθνείς οργανισμούς. Το ίδιο ισχύει και για τα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων, τα οποία, ωστόσο, αποτυπώνονται από το 2006 και εφεξής σε επίσημους ελληνικούς ναυτικούς χάρτες».
«Σύμφωνα με το άρθρο 16(1) της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, τα παράκτια κράτη οφείλουν να απεικονίζουν σε ναυτικούς χάρτες μεγάλης κλίμακας, αφενός τις ευθείες γραμμές βάσης και τις ειδικές περιπτώσεις παρέκκλισης από την “κανονική γραμμή βάσης” (όπως κλείσιμο των κόλπων) για τη μέτρηση του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης και τα όρια που προκύπτουν από αυτές και, αφετέρου, τη χάραξη της οριοθετικής γραμμής της αιγιαλίτιδας ζώνης με γειτονικά κράτη. Τα παράκτια κράτη υποχρεούνται να προσδώσουν επαρκή δημοσιότητα στους εν λόγω χάρτες και να καταθέσουν αντίγραφο τους ή πίνακα των σχετικών γεωγραφικών συντεταγμένων στον γενικό γραμματέα των Η.Ε. Η Ελλάδα δεν έχει υιοθετήσει σύστημα ευθειών βάσης, παρά το γεγονός ότι οι όροι που ισχύουν εθιμικά από το 1951 και ενσωματώθηκαν στη Σύμβαση συντρέχουν σε πολλές περιοχές της χώρας… Αντίστοιχη υποχρέωση προβλέπεται στο άρθρο 84 της Σύμβασης σχετικά με την απεικόνιση εξωτερικού ορίου και τη χάραξη της οριοθετικής γραμμής της υφαλοκρηπίδας… Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο άρθρο 75 της Σύμβασης προβλέπεται αντίστοιχη ρύθμιση για το εξωτερικό όριο και την οριοθέτηση της ΑΟΖ».
«Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν κατατεθεί επίσημα στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του ανατολικού ορίου στην Ανατολική Μεσόγειο έχουν γνωστοποιηθεί στη νορβηγική και την αμερικανική πλευρά στο πλαίσιο διαμαρτυριών μας για τη διενέργεια θαλασσίων ερευνών στην περιοχή. Έχουν εγχειρισθεί σχετικοί χάρτες και γεωγραφικές συντεταγμένες στην Αίγυπτο και στη Λιβύη, αντιστοίχως στο πλαίσιο των διμερών διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών».

Το κριτήριο της απόστασης
«Η ελληνική νομοθεσία εξακολουθεί να αναφέρεται στα κριτήρια της Σύμβασης της Γενεύης για την υφαλοκρηπίδα (1958), δηλαδή το κριτήριο του ισοβαθούς των 200 μέτρων και το κριτήριο της εκμετάλλευσης για τον προσδιορισμό του εξωτερικού ορίου της υφαλοκρηπίδας. Αντίθετα, η Σύμβαση, η οποία σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 311 (1) “υπερισχύει των Συμβάσεων της Γενεύης της 29ης Απριλίου του 1958 για το Δίκαιο της Θάλασσας”, προβλέπει ότι νομικός τίτλος επί της υφαλοκρηπίδας εντός του ορίου των 200 ν. μιλίων είναι το κριτήριο της απόστασης. Την εθιμική υπόσταση του εν λόγω κανόνα έχει αποδεχθεί η διεθνής νομολογία ήδη από τη δεκαετία του 1980… Θα ήταν σκόπιμο να εναρμονισθεί η ελληνική νομοθεσία με τις διατάξεις (της Σύμβασης), υιοθετώντας τον ευμενέστερο για τα ελληνικά συμφέροντα ορισμό της υφαλοκρηπίδας βάσει του κριτηρίου της απόστασης. Το ίδιο ισχύει και για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, εφόσον η ελληνική νομοθεσία απλώς παραπέμπει στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, χωρίς ουδεμία αναφορά στην αρχή της ίσης απόστασης… Στην απόφαση Οριοθέτησης μεταξύ των Μπαρμπάντος και του Τριηντάντ και Τομπάγκο, το Διαιτητικό Δικαστήριο απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην εθνική νομοθεσία των διαδίκων κρατών στο πλαίσιο της αποσαφήνισης των θέσεων τους ως προς τη μέθοδο οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ».
«Κατά την πρόσφατη ερευνητική δραστηριότητα του αμερικανικού ωκεανογραφικού πλοίου R/V NAUTILUS, καταστήσαμε σαφές στην αμερικανική πλευρά ότι δεν δύναται να διενεργήσει έρευνες στα υποθαλάσσια όρη του Αναξίμανδρου χωρίς την άδεια των ελληνικών Αρχών, εφόσον η προτεινόμενη περιοχή διεξαγωγής των ερευνών περιελάμβανε και περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας… Η αμερικανική πλευρά επαναπροσδιόρισε τις περιοχές διεξαγωγής των ερευνών, γεγονός που επιβεβαίωσε η αμερικανική πρεσβεία με ρηματική διακοίνωση».
«Τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας βάσει της αρχής της ίσης απόστασης εμφανίζονται σε διεθνείς βάσεις δεδομένων στο Διαδίκτυο, αλλά και σε χάρτες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως υποθετικά όρια ΑΟΖ, αναγνωρίζοντας πλήρη επήρεια σε όλα τα ελληνικά νησιά… Μάλιστα, σε πρόσφατο χάρτη εργασίας του Δικτύου Natura 2000, πέραν του υφισταμένου ορίου των χωρικών υδάτων και των υποθετικών ορίων ΑΟΖ, απεικονίζεται με διακεκομμένη γραμμή και το όριο των ελληνικών χωρικών υδάτων με 12 ν.μ.».

(ΚτΕ – ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ)

Πηγή: hellenicspace


EΣΧΑΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΝΑΣΧΕΣΕΩΣ

Φυσικό αέριο νότια της Κρήτης



Μια μεγάλη «Αλάσκα» σε ενεργειακό πλούτο κρύβει η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, που μπορεί όχι μόνο να βγάλει από την κρίση και τα «δόντια» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τη χώρα μας, αλλά και να την κάνει «ζάπλουτη», ισχυροποιώντας ταυτόχρονα οικονομικά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.




Φυσικό αέριο νότια της ΚρήτηςΑυτό αποκάλυψε μιλώντας σε δημόσια εκδήλωση στην Ιεράπετρα της Κρήτης, παρουσία τοπικών φορέων, σπουδαστών και πλήθους κόσμου, ο ιδρυτής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος καθηγητής -σύμβουλος της καναδικής κυβέρνησης- κ. Αντώνης Φώσκολος.
Φυσικό αέριο νότια της Κρήτης
Ο Ελληνας ερευνητής, επικαλούμενος βάσιμα επιστημονικά στοιχεία αμερικανικών, νορβηγικών και γαλλικών γεωφυσικών υπηρεσιών, τόνισε ότι οι ελληνικές θάλασσες στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στη νότια Κρήτη κρύβουν μεγάλους θησαυρούς και πως είναι καιρός η Ελλάδα με τη στήριξη της Ευρώπης να κοιτάξει το μέλλον της υπερβαίνοντας τα όποια εμπόδια συμφερόντων ή σκοπιμοτήτων.
«Θετικό σημάδι»Ωστόσο, ο κ. Φώσκολος έκρινε ως «θετικό σημάδι» τη δήλωση-απάντηση στον Γιώργο Καρατζαφέρη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, την Παρασκευή στη Βουλή, για την πρόθεση της κυβέρνησης «οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με τις γειτονικές χώρες», αλλά και την επικαιροποίηση του παλιού νόμου για αξιοποίηση των πόρων.
Στην ομιλία του κ. Φώσκολου, αίσθηση προκάλεσαν τα στοιχεία που παρέθεσε σύμφωνα με τα οποία: στη θαλάσσια περιοχή νότια της Ιεράπετρας Λασιθίου, στη λεγόμενη «Λεκάνη του Ηροδότου», υπάρχουν αναξιοποίητα τρία τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όπως και η αναφορά του για την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων ανοιχτά του κόλπου της Μεσσαράς στον νομό Ηρακλείου αλλά και νοτίως της Γαύδου.
«Τα τρία τρισεκατομμύρια αντιστοιχούν σε ισοδύναμο πετρέλαιο γύρω στα 19 δισεκατομμύρια βαρέλια, ισοδυναμούν δηλαδή με μια Αλάσκα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ελληνας ερευνητής, εκτιμώντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα, μόνο από την Κρήτη, χωρίς να διαθέσει ούτε ένα ευρώ μπορεί να έχει έσοδα 279 δισεκατομμύρια δολάρια αναθέτοντας την εκμετάλλευση φυσικού αερίου και πετρελαίου σε ξένες εταιρείες και λαμβάνοντας μερίδιο 20% των ακαθάριστων εσόδων».
Επίσης, ανέφερε ότι με τον σχεδιασμό και την αξιοποίηση των καταστημάτων στις νότιες περιοχές της Κρήτης θα ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
«Εχουμε τόσο μεγάλα ενεργειακά αποθέματα και θα είναι η γεωπολιτική μας δύναμη να τα βγάλουμε με αγωγό στην Ευρώπη. Η Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ μπορούν να καταστούν εξαγωγικές χώρες με δυναμικότητα όπως η Ρωσία», τόνισε ο κ. Φώσκολος.
ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗΣ


ΕΘΝΟΣ

Νταβούτογλου: "Το Ισραήλ θα εξαφανιστεί ως κράτος!"


Με αυτό τον τίτλο, στην ισραηλινή εφημερίδα Maariv, δημοσιεύθηκε σήμερα άρθρο του Eli Birdenstein σε ανταπόκριση από Τουρκία, όπου αναφέρεται ότι η τουρκική ηγεσία κάνει τα πάντα για την αναγέννηση της τουρκικής αυτοκρατορίας. Όραμα του Αχμέτ Νταβούτογλου αποτελεί η αναγωγή της χώρας του σε κυρίαρχο παράγοντα στην περιοχή. Σε συναντήσεις που πραγματοποίησε – πριν την επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας, που ακολούθησε τα γεγονότα με τον τουρκικό στολίσκο – με ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων και ισραηλινούς ερευνητές, παράθεσε το σχέδιό του για ίδρυσ η κράτους δύο εθνών, Παλαιστινίων και Εβραίων, ανάμεσα στην Μεσόγειο Θάλασσα και τον Ιορδάνη ποταμό υπό την αιγίδα της Τουρκίας και όλα αυτά σε μερικά μόλις χρόνια.
Από τότε κιόλας είχε δηλώσει ο Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου ότι το Ισραήλ δεν θα μπορέσει να υπογράψει συνθήκες ειρήνης με τις γειτονικές του χώρες, ακόμη και με το κράτος που πρόκειται να ιδρυθεί στα εδάφη της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ).
Κατά την άποψή του, την οποία εξέθεσε κατά τις συναντήσεις αυτές, το Ισραήλ δεν νομιμοποιείται να βρίσκεται στην περιοχή ως ανεξάρτητο κράτος και για το λόγο αυτό θα πρέπει να εξαφανιστεί. Η θέση τους αυτή βασίζεται στην άποψη ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποκτήσει εκ νέου την ιστορική επιρροή που είχε κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ηγείτο της περιοχής της Μέσης Ανατολής για 400 περίπου χρόνια. Η ειρήνη θα μπορέσει να επικρατήσει ξανά στην περιοχή μόνο με την σημαντική και σοβαρή ανάμιξη της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, ο Νταβούτογλου και ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιθυμούν να προωθήσουν μια νέα τάξη πραγμάτων στην Μέση Ανατολή,: ο Ερντογκάν μέσω της ρητορικής του και της σύσφιξης των σχέσεών του με τις γειτονικές χώρες Συρία και Ιράν και ο Νταβούτογλου μέσω δημιουργώντας την ιδεολογική βάση. Στη νέα αυτή τάξη πραγμάτων, δεν θα υπάρχει θέση για το Ισραήλ ως ανεξάρτητη χώρα.
Στις εν λόγω συναντήσεις, ο Νταβούτογλου τόνιζε, ότι οι μεγάλες ιστορικές δυνάμεις της Βρετανίας και της Γαλλίας είναι υπεύθυνες για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, που απέσπασαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την οποία μοίρασαν με τρόπο που να ταιριάζει στα συμφέροντά τους, χωρίς να λαμβάνονται όμως υπ’ όψη, οι δημογραφικές ιδιαιτερότητες των κατοίκων της περιοχής. Στην συνέχεια του άρθρου αναφέρονται σε περίληψη τα περιστατικά, που, κατά την διάρκεια του τελευταίου έτους, οδήγησαν στην επιδείνωση των σχέσεων Ισραήλ –Τουρκίας και στο τέλος της στρατηγικής συνεργασίας των δύο χωρών.
Σχετικά με την παρουσία του Τούρκου Πρωθυπουργού στην περιοχή, στη χθεσινή Jerusalem Post, δημοσιεύεται σύντομη είδηση, που υπογράφει ο Rafi Jerby με τίτλο «Λιβύη: Ο Ερντογκάν κερδίζει βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» όπου αναφέρεται ότι κατά το τέλος της εβδομάδας η Λιβύη θα απονέμει στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «Το βραβείο Καντάφι ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αυτό είναι το δεύτερο βραβείο που κερδίζει ο Ερντογάν, μετά την απονομή την περασμένη εβδομάδα του βραβείο της Ένωσης των Αραβικών Τραπεζών του Λιβάνου, βάσει του οποίου ανακηρύχτηκε «η προσωπικότητα της χρονιάς».
Στη Βηρυτό και στην Τρίπολη τόνιζαν την συνδρομή και τους αγώνες του Ερντογάν κατά του Ισραήλ και προς υποστήριξη των Παλαιστινίων και των αραβικών χωρών

 http://greeknation.blogspot.com/2010/11/blog-post_9084.html

Οι ανεκμετάλλευτοι πόροι του Αιγαίου και προκλήσεις


Μια σαφέστατη επιστημονική απάντηση έρχεται στο ερώτημα αν και πόσα κοιτάσματα φυσικών πόρων υπάρχουν στο Αιγαίο, μέσω του συνεδρίου που ολοκληρώθηκε με θέμα «Αιγαίο και Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειος. Σύγχρονες προκλήσεις και προοπτικές εκμετάλλευσης υποθαλάσσιων φυσικών πόρων». Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι γιατί η χώρα μας δεν έχει προβεί μέχρι τώρα στην οποιαδήποτε ενέργεια εξακρίβωσής τους.

Με μια προοπτική μάλιστα που αν αξιοποιηθεί… φέρνει ρίγη: σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, τα όχι και τόσο μακροπρόθεσμα κέρδη από την εκμετάλλευσή τους των υποθαλάσσιων πόρων μας θα μπορούσαν να ανέλθουν για τη χώρα μας σε ένα ποσό μεγαλύτερο των 250 δισεκατομμυρίων ευρώ –ποσό που αντιστοιχεί φυσικά στην… πλήρη εξόφληση του χρέους μας!
Και όχι μόνο…Το διεπιστημονικό συνέδριο διοργανώθηκε στο Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών στην Ανάβυσσο και στηρίχτηκε στην επιστημονική σύμπραξη τεσσάρων φορέων που ειδικεύονται στη μελέτη των θαλασσίων ζητημάτων, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης του Παντείου Πανεπιστημίου, του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων και του Ινστιτούτου του Αιγαίου για το Δίκαιο της Θάλασσας και το Ναυτικό Δίκαιο. Στις συνολικά 37 εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν από 54 ακαδημαϊκούς, καθηγητές, επιστήμονες, ερευνητές καθώς και υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων, προέκυψαν στοιχεία και συμπεράσματα που αν δεν ληφθούν υπόψη για την ανάληψη άμεσης –κυρίως πολιτικής πλέον- δράσης, αυτό θα ισοδυναμεί με «έγκλημα» αλλά και «εσχάτη προδοσία κατά της χώρας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε…Σύμφωνα λοιπόν με τα επιστημονικά πορίσματα, η Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειος και συγκεκριμένα ο αιγαιακός χώρος είναι πλούσια σε πιθανά κοιτάσματα υδρογονανθράκων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, υδρίτες). Στη διαπίστωση αυτή συνηγορούν τόσο το γεωλογικό και γεωμορφολογικό προφίλ της περιοχής, όσο και η διαπιστωμένη ύπαρξη κοιτασμάτων σε γειτονικές περιοχές. Σε ερευνητικό επίπεδο, ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικοί φορείς όπως το ΕΛΚΕΘΕ και ΙΓΜΕ έχουν προβεί σε διάφορες δράσεις που διαπιστώνουν την πιθανή ύπαρξη κοιτασμάτων. Το θέμα είναι ότι ενώ άλλες χώρες της περιοχής προβαίνουν ήδη στις απαραίτητες οριοθετήσεις, η Ελλάδα κωλυσιεργεί και μάλλον η Τουρκία αποτελεί έναν βασικό ανασταλτικό για οποιαδήποτε ενέργεια παράγοντα. Για τις υπόλοιπες περιοχές του ελληνικού χώρου όμως στις οποίες δεν εμπλέκεται η γείτονα χώρα;

Η Ελλάδα ρυθμιστής του παγκόσμιου ενεργειακού χάρτη;
Ο Αντώνης Φώσκολος, Καθηγητής στο Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης παρουσιάζεται βέβαιος: «Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την τεράστια γεωπολιτική δύναμη που μπορεί να αποκτήσει η Ελλάδα. Σύντομα ολόκληρη η Ευρώπη θα εξαρτάται από τους πόρους των περιοχών μας», τονίζει, ενώ δεν διστάζει να προβεί και σε μια… περίεργη εικασία: «Γιατί άραγε οι Νορβηγοί αγοράζουν αυτή την εποχή ελληνικά ομόλογα; Μήπως επειδή οι εταιρείες που ειδικεύονται στην έρευνα και εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων είναι νορβηγικές και άρα βλέπουν μια προοπτική στη χώρα μας»; επισημαίνει με νόημα. Ο ακαδημαϊκός έχει υπολογίσει ότι η χώρα μας μπορεί να έχει έσοδα της τάξης των 32 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τα 2 δισεκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου και άλλα 247 δισεκατομμύρια από τα 3,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου που εικάζεται ότι υπάρχουν εντός της ελληνικής επικράτειας!
Ο Ιωάννης Γρηγορίου, επιστημονικό στέλεχος σχεδιασμού στην εταιρεία «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.», με την πείρα του και με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του εμφανίζεται αισιόδοξος, αφού παρά τις ελάχιστες γεωτρήσεις που έχουν γίνει –μιας και τα τελευταία 15 χρόνια ουσιαστικά έχουν σταματήσει οι έρευνες- έκανε λόγο στην παρουσίασή του για άκρως ενθαρρυντικά αποτελέσματα γεωχημικών και γεωλογικών μελετών, ενώ επεσήμανε τη δυνατότητα που υπάρχει πλέον για εφαρμογή νέων τεχνολογιών για την ανακάλυψη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων και σε βάθη μεγαλύτερα των 5.000 μέτρων! «Υπάρχουν ανεξερεύνητες περιοχές με σημαντικούς γεωλογικούς στόχους, οι οικονομικοί όροι είναι ανταγωνιστικοί και μέλλον υπάρχει, αρκεί η Πολιτεία να πράξει αυτό που κάνουν κι όλες οι υπόλοιπες χώρες στην υφήλιο για τον πλούτο τους», καταλήγει το στέλεχος των ΕΛ.ΠΕ. εκφράζοντας παράλληλα την απορία: «ακούει κανείς»;
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας που μπορεί να κρύβουν υδρογονάνθρακες βρίσκονται ουσιαστικά παντού: στο Ιόνιο, στο Ανατολικό Αιγαίο, στις Κυκλάδες, στις Σποράδες και, κυρίως νότια της Κρήτης αλλά και στη λεκάνη της Μεσσαράς! Μάλιστα στην περιοχή της Λεβαντιανής λεκάνης, όπου τα χωρικά ύδατα διαχωρίζονται μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου, Αιγύπτου και Ελλάδας, οι εκτιμήσεις για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου ανέρχονται στα 9 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ποσότητα που επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών της Ευρώπης αλλά… και την οικονομική ανάταση των χωρών που θα τα εκμεταλλευθούν! Ήδη μάλιστα οι υπόλοιπες χώρες προβαίνουν σε έρευνες και οριοθετήσεις των περιοχών τους.
Ο Ηλίας Κονοφάγος, Αντιπρόεδρος Ανάπτυξης Υδρογονανθράκων στην FLOW Energy S.A., αναρωτιέται: «αφού υπάρχει βούληση για εισαγωγή του φυσικού αερίου, γιατί όχι και για έρευνα για εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου»;
Το χρονικό του τεράστιου αυτού ζητήματος του ορυκτού πλούτου των ελληνικών θαλασσών ξεκινάει το 1950, οπότε και άρχισε η συστηματική έρευνα, ενώ το ΙΓΜΕ μελετάει το ζήτημα των υδρογονανθράκων ουσιαστικά από το 1977. Όπως επισημαίνει όμως ο γεωλόγος Δημήτρης Μητρόπουλος από το ίδιο ίδρυμα «η έλλειψη πιστώσεων, η μη ανανέωση του εξοπλισμού αλλά και η μη ανάδειξη νέων επιστημόνων έχουν οδηγήσει σε πολλά προβλήματα», και κατ’ επέκταση στην ασαφή εικόνα που έχουμε μέχρι τώρα για την ύπαρξη ή όχι των κοιτασμάτων. Η μόνη εκμετάλλευση που γίνεται είναι αυτή στο κοίτασμα του Πρίνου κοντά στη θαλάσσια περιοχή της Καβάλας, με την παραγωγή όμως να λειτουργεί μόνο ενισχυτικά για τη χώρα μας, καθώς το εν λόγω κοίτασμα αποφέρει 3.500 βαρέλια την ημέρα που αντιστοιχούν στο 8% μόλις των αναγκών μας. Το Ελληνικό Δημόσιο δε από την εκμετάλλευση αυτή των 25 περίπου χρόνων έχει βάλει στα ταμεία του 550 εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό που απομένει είναι η επιβεβαίωση των κοιτασμάτων με τη βοήθεια γεωτρήσεων. Όμως, η εξερεύνηση είναι δυνατή μόνο μέσω της αδειοδότησης από το ελληνικό κράτος, σημειώνεται δε ότι τελευταία σχετική άδεια δόθηκε το 1997. Παρά την ύπαρξη νομοθετικού πλαισίου (Ν. 2289/95), η απουσία ειδικών ρυθμίσεων μέσω Προεδρικού Διατάγματος που θα καθορίζουν τις περιοχές αλλά και το μηχανισμό αδειοδότησης και παρακολούθησης, καθιστούν την εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων απαγορευτική! Έτσι, η απουσία σαφούς θεσμικού πλαισίου και η κακή οικονομική συγκυρία αποτρέπουν την πραγματοποίηση επενδύσεων στο χώρο, οι οποίες είναι άκρως απαραίτητες για την οικονομική βιωσιμότητα της όποιας δραστηριότητας.


Η διπλωματία και το Διεθνές Δίκαιο «κλειδί» στις εξελίξεις
Όπως εξελίσσεται ο παγκόσμιος ενεργειακός χάρτης και δεδομένου ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα αργήσουν ακόμη να προσφέρουν ολοκληρωτικές λύσεις, είναι αναπόφευκτο να στραφεί ο κόσμος στα νέα, ανεκμετάλλευτα υποθαλάσσια κοιτάσματα, μέρος των οποίων ίσως να βρίσκονται ακριβώς στην αυλή μας. Σύμφωνα με τα πορίσματα του συνεδρίου, η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να επισπεύσει τις όποιες διαδικασίες οριοθέτησης της Ηπειρωτικής Υφαλοκρηπίδας της χώρας, και εάν κριθεί απαραίτητο να προβεί στις απαραίτητες άμεσες διαπραγματεύσεις με τις γειτονικές χώρες (Τουρκία, Αίγυπτο, Κύπρο).
Το ζήτημα της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων των θαλασσών μας άλλωστε υπερβαίνει την οικονομική του διάσταση. Όπως επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Μανιατόπουλος, πρώην Γενικός Διευθυντής Ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «εκτός από την ενεργειακή, από τους πόρους αυτούς εξαρτάται και η εθνική μας ασφάλεια. Είναι απαράδεκτοι οι λόγοι της μη ανακίνησης των εθνικών αυτών θεμάτων. Στη χώρα μας δυστυχώς δεν έχουμε αντιληφθεί ορισμένες αξίες, όπως επίσης και ότι οι εποχές εξελίσσονται. Η κρατική απραξία και αδιαφορία αφήνει έδαφος για όλα τα άλλα».
Ακριβώς για αυτό το έλλειμμα αποφασιστικότητας και την ατολμία κάνει λόγο ο Κωνσταντίνος Οικονομίδης, Ομότιμος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στον φακό της zougla.gr.
Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε πρόσφατη δήλωσή του απέκλεισε το ενδεχόμενο απόσυρσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αλλά και συνεκμετάλλευσης των τυχόν κοιτασμάτων με την Τουρκία. Όπως τόνισε, η χώρα μας ενδιαφέρεται για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών με όλες τις γειτονικές μας χώρες, ενώ θα επικαιροποιηθεί ο παλαιός νόμος για την αξιοποίηση αυτών των πόρων. Διευκρίνισε δε ότι δεν μπορεί να γίνει παρόμοια συζήτηση με την Τουρκία, εφόσον καταρχάς, υπάρχει η απειλή του «casus belli», επίσης γιατί αμφισβητούνται κυριαρχικά μας δικαιώματα με τις συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις, κατά τρίτο γιατί δεν έχει αναγνωρίσει η Τουρκία το οικουμενικό Δίκαιο της Θάλασσας και τέλος, γιατί, δεν έχει επιλυθεί το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δικαστήριο της Χάγης
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών βέβαια, η μέχρι τώρα αδράνεια της χώρας μας οφείλεται ακριβώς σε αυτές τις απειλές. Άλλωστε, η Ελλάδα έχει αποτελεσματικά μέσα αντίδρασης στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της εντός των κόλπων της Ε.Ε. έναντι σε απειλητικές ενέργειες εις βάρος της και ακριβώς με αυτό το «όπλο» μπορούμε να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση αυτού που μας ανήκει.
Όπως τόνισαν και οι επιστήμονες του συνεδρίου, η άσκηση των νόμιμων δικαιωμάτων μας με σχέδιο, πρόγραμμα, αυτοπεποίθηση και τόλμη, με σεβασμό στους διεθνείς κανόνες δικαίου, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την ασφαλή και ειρηνική εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων. Μια βιώσιμη πρόταση έρχεται από τον Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης Γρηγόρη Τσάλτα, ο οποίος κάνει λόγο για τη σύναψη ενός ολοκληρωμένου συμφώνου ενεργειακής και περιβαλλοντικής σταθερότητας και ασφάλειας στη Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο, μεταξύ των επτά κρατών που εμπλέκονται που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη διαρκούς και εποικοδομητικής συνεργασίας σε όλους τους τομείς.

Οικολογικές ανησυχίες
Πολύ σημαντική όμως είναι η περιβαλλοντική παράμετρος των δραστηριοτήτων εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και μεταφοράς των πόρων. Άλλωστε, οι μνήμες από την τεράστια καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού που προήλθε από εξορυκτική δραστηριότητα της BP είναι ακόμα νωπές, ενώ οι οικολογικές συνέπειες που υπέστη ολόκληρη η περιοχή είναι ανυπολόγιστες. Πόσο μάλλον να συμβεί κάτι αντίστοιχο σε μια κλειστή και ιδιαίτερα «ευαίσθητη» θάλασσα όπως είναι η Μεσόγειος. Σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα, οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες πρέπει να έχουν ως προϋπόθεση αυστηρές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά και τη θέσπιση μηχανισμών ασφαλείας όπως είναι η χάραξη θαλασσίων διαδρόμων, η δημιουργία λιμένων καταφυγής και σχεδίων άμεσης δράσης για αντιμετώπιση ατυχημάτων, καθώς και η ορθή χωροθέτηση των δραστηριοτήτων.
Εξάλλου, η ΜΚΟ «Δίκτυο Μεσόγειος SOS» επέδωσε ψήφισμα στους σύνεδρους όπου αναφέρονται οι οικολογικές ανησυχίες της οργάνωσης, σε βαθμό μάλιστα που ζητείται η πλήρης απαγόρευση τόσο των νέων θαλάσσιων εξορύξεων, όσο και ο σταδιακός παροπλισμός των υφιστάμενων εγκαταστάσεων! Στο ψήφισμα αναφέρονται οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι που συνδέονται με την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου οι οποίοι δεν προκύπτουν μόνο από πιθανό ατύχημα αλλά και από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων. «Οι πολύπλευρες δυσμενείς επιπτώσεις που συνδέονται με τις εξορυκτικές δραστηριότητες, ο πεπερασμένος χαρακτήρας των ορυκτών καυσίμων και η ανάγκη να υπάρξει άμεσα κατάλληλος σχεδιασμός για τη σταδιακή απεξάρτηση από αυτά, αλλά και τα οφέλη που απορρέουν από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν μπορούν να αγνοούνται χάριν του εύκολου κέρδους και των κυριαρχικών βλέψεων», αναφέρεται χαρακτηριστικά. Το ζητούμενο όμως είναι ένα: η δημιουργία ενός φορέα που θα αναλάβει να συγκεντρώσει τις απαραίτητες πληροφορίες, να υπολογίσει τα κόστη και τα οφέλη, και που, τελικά, θα αναλάβει την ευθύνη να κάνει το μεγάλο βήμα, διασφαλίζοντας παράλληλα και την περιβαλλοντική ασφάλεια της περιοχής. Η κατάσταση άλλωστε δεν επιτρέπει να χαθούν κι άλλες… δεκαετίες. Τον λόγο τον έχει πλέον η Ελληνική Πολιτεία.


madata

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Ο παραγωγικός Θ.Πάγκαλος μας κόστισε...1,5 δισεκατομμύριο παλαιές δραχμούλες!


Πριν ένα περίπου μήνα η βουλευτής του ΚΚΕ κ. Λιάνα Κανέλλη σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού MEGA είχε χαρακτηρίσει τον σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλο ως ....«μεγάλο τραγουδιστή» που κάποτε έλεγε ότι «εάν ο Γ. Παπανδρέου γίνει πρωθυπουργός εγώ θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ».
Ο κ. Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός και σκεπτόμενος προφανώς ότι μια φυγή του κ. Πάγκαλου θα ήταν ...τεράστια (κυριολεκτικώς) απώλεια για το σοσιαλιστικό (?) κόμμα, τού ανέθεσε την αντιπροεδρία της κυβέρνησης με αρμοδιότητες συντονισμού του κυβερνητικού έργου σε θέματα ΚΥΣΕΑ.
Άλλωστε, έχει τεράστια εμπειρία ως ....συντονιστής. Θυμηθείτε την εποχή των Ιμίων, όσο και την περίοδο Οτσαλάν...Ο μοναδικός υπουργός Εξωτερικών που επί των ημερών του έκαναν οι Τούρκοι απόβαση σε ελληνικό έδαφος κι αυτός .....βρισκόταν σε talk show!!
Η ικανότητα του στον συντονισμό είναι παροιμιώδης: .....«Να πούμε ότι την σημαία την πήρε ο αέρας και να κλείσουμε την υπόθεση».Αυτά βέβαια είναι καταγεγραμμένα στην πολύ πρόσφατη ιστορία μας, αλλά ως λαός με κλινικά συμπτώματα πολιτικού Αλτσχάϊμερ τα λησμονούμε. Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Πάγκαλος και με μεγάλη χαρά ανέλαβε τον ρόλο τού χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες ( εκτός των ....ειδικών αποστολών) αντιπροέδρου....
Αμέσως υπογράφει την 3/19.10.2009 απόφασή του (κοινή με τον μετέχοντα στα ΔΣ του ΟΤΕ όταν η SIEMENS είχε μετονομαστεί σε MIZENS, κ.Παπακωνσταντίνου), με τον βαρύγδουπο τίτλο “Σύσταση Πολιτικού Γραφείου του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και ενιαίων θέσεων ειδικών συμβούλων – συνεργατών , μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και αποσπασμένων υπαλλήλων του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου του Δημοσίου Τομέα”.
Η απόφαση τους δημοσιεύεται στο ΦΕΚ υπ’ αριθμ. 2316 της 30ης Οκτωβρίου 2009, τεύχος Β΄. Σύμφωνα λοιπόν με την απόφαση τους:
«1. Συνιστάται από 8.10.2009 (....Αναδρομικά ;) Πολιτικό Γραφείο του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης για να επικουρεί στο έργο του τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης
2. Στο ως άνω Πολιτικό Γραφείο συνιστώνται, για την εκπλήρωση του σκοπού του, 10 (δέκα) θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και 5 (πέντε) ενιαίες θέσεις ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών.
3. Στο ως άνω Πολιτικό Γραφείο για την εκπλήρωση του σκοπού του, αποσπώνται μέχρι 5 (πέντε) υπάλληλοι του Δημοσίου ή Νομικού Προσώπου του Δημοσίου Τομέα».Η διατύπωση του ΦΕΚ όπως διαπιστώνετε και εσείς λαμβάνει χαρακτήρα ....δελφικού χρησμού. Δέκα πέντε (15) υπάλληλοι συνολικά για το γραφείο του -χωρίς ουσιαστικού περιεχομένου- Αντιπροέδρου ή ...είκοσι(20) ;
Τα πιο καλά έρχονται στην συνέχεια όπου εν μέσω τεραστίου δημοσιονομικού «στραγγαλισμού» και εν μέσω διαφόρων φωνών περί... κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος οι δύο Υπουργοί (Πάγκαλος και Παπακωνσταντίνου) αποφασίζουν ότι: «4. Από τις διατάξεις της απόφασης αυτής προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 227.000 ευρώ περίπου, για το τρέχον οικονομικό έτος 2009, 1.123.000 ευρώ περίπου για το 2010 και 1.015.000 ευρώ περίπου, για καθένα από τα επόμενα έτη (2011-2014)».
Δηλαδή για να καταλάβουμε απλά: Σε μια κυβέρνηση που ευαγγελίζεται τον περιορισμό των δαπανών, σε μια οικονομία χρεοκοπημένη (κατά τους ίδιους), δημιουργείται μια θέση Αντιπροέδρου , άνευ ουσιαστικού περιεχομένου (εκτός του ρόλου του bulldog και ...των ειδικών αποστολών που έτσι και αλλιώς δεν χρειάζονται αυτή την τεράστια γραμματειακή υποστήριξη ) η οποία θα μας στοιχίσει 4,17 εκατομμύρια Ευρώ για μια τετραετία.Και επειδή από τότε που μπήκε το Ευρώ στην ζωή μας έχουμε πάθει μια ομαδική παράκρουση , υπενθυμίζω ότι το ανωτέρω ποσόν αντιστοιχεί σε... 1,5 δισεκατομμύριο παλαιές δραχμούλες!Κουίζ: Πόσο αμείβεται ετησίως και κατά μέσο όρο το προσωπικό του πολιτικού γραφείου του κ. Πάγκαλου. Μια απλή διαίρεση θα βοηθήσει! Μόνο για καλό και κακό να .....κάθεστε πριν την κάνετε!
Κάποιοι από την κυβέρνηση κοροϊδεύουν... κάποιους. Ποιους αλήθεια; Μήπως όλους εμάς;Πηγή



Ανακαλύφθηκε οξυγόνο στη «Ρέα»


Ελληνικό άρωμα έχει η ανακάλυψη οξυγόνου στον δορυφόρο του Κρόνου, τη «Ρέα», αφού ανάμεσα στους επιστήμονες που πραγματοποίησαν την έρευνα είναι και ο ελληνικής καταγωγής Ηλίας Ρούσσος.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το διαστημικό σκάφος «Κασίνι» της Αμερικανικής και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας ανίχνευσε οξυγόνο σε μικρή ποσότητα, στην αραιή ατμόσφαιρα του παγωμένου δορυφόρου Ρέα του Κρόνου. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται άμεσα οξυγόνο σε ένα άλλο ουράνιο σώμα.
Το «Κασίνι» ανίχνευσε το οξυγόνο, καθώς περνούσε σε μικρή απόσταση (μόλις 97 χιλιομέτρων) από τη Ρέα, φέτος τον Μάρτιο, και οι επιστήμονες της NASA και άλλων ερευνητικών ινστιτούτων παρουσίασαν τώρα τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με τη βρετανική «Guardian» και το National Geographic News.
Ανάμεσα στους ερευνητές ήταν και ο ελληνικής καταγωγής Ηλίας Ρούσσος από το Ινστιτούτο Έρευνας του Ηλιακού Συστήματος Μαξ Πλανκ της Γερμανίας. Ο Ρούσσος σπούδασε φυσική στο Pανεπιστήμιο Αθηνών και επιστήμες του διαστήματος στο Pανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από το 2005 εργάζεται στο διάσημο γερμανικό ινστιτούτο, ερευνώντας ιδιαίτερα τον Κρόνο και τους δορυφόρους του.
Μέχρι τώρα, ίχνη οξυγόνου είχαν εντοπιστεί σε μερικούς πλανήτες και δορυφόρους έμμεσα (στην Ευρώπη και τον Γανυμήδη του Δία), με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ» και άλλων οργάνων παρατήρησης από μεγάλη απόσταση.
Τα όργανα του «Κασίνι», που γυροφέρνει στη γειτονιά του Κρόνου από το 2004, έδειξαν ότι η Ρέα διαθέτει μια υπερβολικά αραιή ατμόσφαιρα που περιέχει οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα, η οποία δημιουργείται και συντηρείται, καθώς υψηλής ενέργειας σωματίδια προσκρούουν στην επιφάνεια του δορυφόρου και εκτινάσσουν ψηλά άτομα, μόρια και ιόντα. Συγκεκριμένα, το μοριακό οξυγόνο σχηματίζεται μέσα στην παγωμένη επιφάνεια, όταν τα μόρια νερού διασπώνται από τα υψηλής ενέργειας ιόντα. Το εκτινασσόμενο οξυγόνο, στη συνέχεια, συγκρατείται από τη βαρύτητα της Ρέας και δημιουργεί μια αραιή ατμόσφαιρα.
Η Ρέα, με διάμετρο 1.500 χιλιόμετρα περίπου και σε απόσταση σχεδόν 1,5 δισ. χλμ. από τη Γη και 527.000 χλμ. από τον «μητρικό» πλανήτη της, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο από τα συνολικά 62 φεγγάρια του Κρόνου και πιστεύεται ότι αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πάγο, έχοντας μέση επιφανειακή θερμοκρασία μείον 180 βαθμών Κελσίου.
Μόνο η Ρέα και ο Τιτάν, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, έχουν αρκετά μεγάλη μάζα για να διατηρούν κάποια ατμόσφαιρα, χάρη στην έλξη της βαρύτητάς τους που συγκρατεί τα αέρια κοντά στην επιφάνειά τους, χωρίς να διαφεύγουν στο διάστημα. Όμως η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι πυκνή και αποτελείται από άζωτο και μεθάνιο, με ελάχιστο οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα.
Από "REAL"


ΠΗΓΗ

Οι Αμερικάνοι εντόπισαν 16 τρισ. κυβικά φυσικού αερίου νότια της Κρήτης!


Οι Αμερικάνοι εντόπισαν 16 τρισ. κυβικά φυσικού αερίου νότια της Κρήτης!
Η νότια Κρήτη, μεταξύ διαφόρων περιοχών της Ελλάδας, ξαναμπαίνει στο προσκήνιο, σχετικά με την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου αφού αποκαλύφθηκαν τρισεκατομμύρια κυβικά! Στο μεταξύ όπως είπε χθες από το βήμα της Βουλής ο Πρωθυπουργός θα επικαιροποιηθεί νόμος για την εκμετάλλευση των πιθανών ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, του Ιονίου και της θαλάσσιας περιοχής νότια της Κρήτης.
“Μεγάλες και σοβαρές εταιρείς της Αμερικής έχουν εκπονήσει μελέτες που δείχνουν ότι στο τρίγωνο Αιγύπτου-Κρήτης- Λιβύης έχουν εντοπιστεί 16 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου’! Αυτό αποκάλυψε σήμερα ο τεχνικός συνεργάτης των ΕΛΠΕ κ.Κωνοφάγος που επισημαίνει ότι πρέπει η Ελλάδα να τακτοποιήσει την οικονομική της ζώνη όπως έκανε η Κύπρος που για τα επόμενα 100 χρόνια θα λύσει το πρόβλημά της για τα επόμενα 100 χρόνια!
‘Τα κοιτάσματα που έχουν βρεθεί νοτίως της Κρήτης επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες της Ευρώπης για τα επόμενα χρόνια” είπε στον ‘Φλας’ ο κ.Κωνοφάγος.
Στο μεταξύ το «πράσινο φως» για ……την εκμετάλλευση των πιθανών ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, του Ιονίου και της θαλάσσιας περιοχής νότια της Κρήτης έδωσε χθες από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ανακοινώνοντας πως θα επικαιροποιηθεί ο σχετικός νόμος που υπήρχε παλαιότερα, διότι –όπως είπε– υπάρχουν πρόσφατες εξελίξεις όχι μόνο στο Διεθνές Δίκαιο αλλά και σε ερευνητικό επίπεδο. Hδη, είναι ένα αντικείμενο που εξετάζει το αρμόδιο υπουργείο.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός έβαλε τέλος στα σενάρια περί συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, ωστόσο κατέστησε σαφές πως η χώρα μας ενδιαφέρεται για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες – ΑΟΖ) με όλες τις γειτονικές μας χώρες. Eφερε, μάλιστα, το πρόσφατο παράδειγμα της σχετικής συμφωνίας με την Αλβανία, τις συζητήσεις με τη Λιβύη και την Αίγυπτο, ενώ εξέφρασε τη βούληση της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί με την Τουρκία και την Κύπρο. «Το Δίκαιο της Θάλασσας», τόνισε, «εξελίσσεται και προφανώς και εμείς από την πλευρά μας λαμβάνουμε υπόψη αυτές τις εξελίξεις». Διευκρίνισε, πάντως, πως «οι ΑΟΖ δεν είναι –όπως είπε– κάποιο μαγικό χαρτί, με υπερφυσικές ιδιότητες που λύνει όλα τα προβλήματα».
Ειδικότερα, ο κ. Παπανδρέου, απαντώντας στην Ωρα του Πρωθυπουργού σε σχετική επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρη, κατέστησε σαφές ότι δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με την Τουρκία, εφόσον υπάρχει η απειλή του «casus belli», επίσης γιατί αμφισβητούνται κυριαρχικά μας δικαιώματα με τις συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις, επειδή δεν έχει αναγνωρίσει η Τουρκία το οικουμενικό Δίκαιο της Θάλασσας και, τέλος, γιατί δεν έχει επιλυθεί το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δικαστήριο της Χάγης. Απέδωσε, μάλιστα, την ανακίνηση του θέματος σε επικοινωνιακούς λόγους που εκπορεύονται από την τουρκική πλευρά. Παρά ταύτα, ο Γ. Παπανδρέου έκανε γνωστό ότι με πρωτοβουλία της Ελλάδας θα ζητηθεί να γίνει ανοικτή συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Eνωση για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, εφόσον η γειτονική χώρα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχουν τεθεί στον οδικό της χάρτη. Είχε προηγηθεί η παρέμβαση του Γ. Καρατζαφέρη, ο οποίος κάλεσε τον πρωθυπουργό να διευκρινίσει αν υπάρχει «μυστική διπλωματία» και «μυστικές συνομιλίες» με την Τουρκία.
cretalive.gr

Τι κοινό έχει η Ιρλανδία με την Ελλάδα εκτός του ΔΝΤ; Άφθονο ορυκτό πλούτο…




Dublin Shell to Sea
The 420 Billion giveaway: How Ireland is losing its valuable natural resources

Το οικονομικό πρόβλημα της Ιρλανδίας και η πρόσφατη είσοδο της στο γνωστό και σε εμάς μηχανισμό του ΔΝΤ, έχει φέρει αναστάτωση στο εσωτερικό της χώρας και δεν είναι και λίγοι αυτοί που αντιδρούν. Ωστόσο είναι γνωστό στους περισσότερους Ιρλανδούς πως η χώρα τους αν και έχει τεράστιο ορυκτό πλούτο τον αφήνει να χάνεται στα “χέρια” των μεγάλων πολυεθνικών πετρελαϊκών εταιριών.

Στη δυτική πλευρά της Ιρλανδίας, στην τοποθεσία Rossport, από το 2000 περίπου η γνωστή εταιρία Shell προσπάθησε να τοποθετήσει έναν τεράστιο αγωγό υψηλής πίεσης για να μεταφέρει φυσικό αέριο. Η συμφωνία που έχει γίνει με την τότε Ιρλανδική κυβέρνηση ήταν πως όλα τα κέρδη θα πηγαίνουν στη Shell. Κοινώς δεν υπήρχε κανένα όφελος για την ίδια τη χώρα. Το θέμα πήρε διαστάσεις μετά από διαμαρτυρίες, που αρχικά ξεκίνησαν για οικολογικούς λόγους.


Αργότερα το θέμα γενικεύτηκε αλλά χωρίς ωστόσο κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα με συνέπεια η Ιρλανδία να μην ωφεληθεί τίποτα και να είναι οικονομικά σήμερα σε πολύ δυσμενή θέση.

Η οχτασέλιδη έκθεση που αναρτώ είναι στην αγγλική γλώσσα και μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη με όλα τα στοιχεία, σε αρχείο pdf “κλικάροντας” – Download a PDF file (46mb) of the information pack – (είναι μεγάλο αρχείο και δεν ανοίγει αμέσως) – ή εναλλακτικά από την ακόλουθη ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.dublinshelltosea.com/content/420-billion-giveaway-ireland-natural-resources

Μεταφράζω τα κυριότερα σημεία:

Οι φυσικοί πόροι αποτελούν τη κύρια και ανεξάντλητη πλουτοπαραγωγική πηγή στο πλανήτη. Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έχουν κατα καιρούς διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη των χωρών από τις αρχές του 20ου αιώνα. Η πρόσφατη ανακάλυψη των πλουσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ανοιχτά των ακτών δυτικά της Ιρλανδίας έχει προκαλέσει σύγκρουσεις, με αποτέλεσμα οι εκδηλώσεις να έχουν πάρει διαστάσεις εθνικού θέματος.

Το φυσικό αέριο που υπάρχει στη περιοχή με βάση τα στοιχεία που έδωσε το 2008 το Υπουργείο Επικοινωνιών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων αποτιμήθηκε σε 8 δις ευρώ. Όσον αφορά το πετρέλαιο υπολογίζεται σε 10 δισεκατομμύρια βαρέλια. Τα πιο πάνω πλουτοπαραγωγικά ευρήματα, αθροιστικά ξεπερνάνε συνολικά τα 420 δις ευρώ.

Και όλα αυτά υπάρχουν στη “λεκάνη” των δυτικών Ιρλανδικών ακτών. Αν κανείς υπολογίσει όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση, και τον ορυκτό πλούτο που βρίσκεται στα ανοιχτά της θάλασσας, τα 420 δις ευρώ μοιάζουν με “νάνο” μπροστά στη πραγματική αποτίμηση.

Geopolitics & Daily News

ΠΗΓΗ

Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, τότε τι είναι...




Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, τότε τι είναι...Εργασιακός μεσαίωνας

Διαβάζουμε στο protothema μία πρωτοφανή απόφαση της Τράπεζας Πειραιώς:
Μία πρωτόγνωρη για την εγχώρια αγορά εργασίας μέθοδο επιλέγει η διοίκηση του Μιχάλη Σάλλα στην Τράπεζα Πειραιώς προκειμένου να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή οικονομική κρίση, χωρίς να προβεί σε απολύσεις εργαζομένων της.

Όπως πληροφορείται το protothema gr. τα διευθυντικά στελέχη των κατά τόπους υποκαταστημάτων του ομίλου ενημέρωσαν τους υπαλλήλους ότι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν ένα πρόγραμμα "προσωρινής εθελουσίας εξόδου" για διάστημα τριών ετών, το οποίο μετά την λήξη τους θα τους επαναφέρει στην τράπεζα με το σύνολο των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους σε ισχύ.
Στην διάρκεια της παραμονής εκτός εργασίας, όσοι υπάλληλοι επιλέξουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα θα έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, ενώ θα αμείβονται με το 40% των αποδοχών τους τον 1ο χρόνο, το 45% στον 2ο χρόνο και το 50% στο 3ο χρόνο.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα είδος sabbatical (άδεια απουσίας) το οποίο χορηγείται σε περιπτώσεις εργαζομένων που λ.χ. θέλουν να καταρτιστούν περισσότερο, να εξειδικευθούν σε κάποιο τομέα κλπ.
Έως τώρα δεν υπάρχει κάποια αντίδραση από συνδικαλιστικούς φορείς, ωστόσο παράγοντες της τραπεζικής αγοράς σχολίαζαν ότι το συγκεκριμένο σύστημα ενδεχομένως να δίνει και μία λύση ανάγκης και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, με προϋπόθεση, φυσικά, ότι η εξέλιξη δεν μπορεί να εκληφθεί ως άρση της μονιμότητας.

Αν αυτό δεν είναι δικτατορία, κατάληψη του κράτους, τότε τι είναι;

Παλαιότερα... οι χώρες καταλαμβάνονταν με τακνς, τώρα σπέρνεται στους πολίτες ο τρόμος και ο πανικός. Αλήθεια πως θα ζήσει ένας εργαζόμενος με 40% του μισθού του, δηλαδή με 300 και 400 ευρώ; Και όλοι αυτοί είναι άνθρωποι με πτυχία και μεταπτυχιακά που μόχθησαν να τα αποκτήσουν και επένδυσαν τα όνειρά τους σε αυτή την τράπεζα δουλεύοντας ωράρια εξοντωτικά.

Εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν κληθήκαμε τόσες φορές να πληρώσουμε από την τσέπη μας την περιβόητη στήριξη των τραπεζών με κρατικές επιχορηγήσεις; Και πως είναι δυνατόν ο κ. Σάλλας να απομακρύνει εργαζομένους με αυτούς τους εξευτελιστικούς εργασιακούς όρους και από την άλλη να εμφανίζεται πριν από λίγο καιρό ως επίδοξος αγοραστής της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου;

Και βέβαια οι κύριοι συνδικαλιστές δεν αντιδρούν γιατί είναι κι αυτοί κύριο κομμάτι του συστήματος... Δεν θέλουν να αντιδράσουν γιατί φοβούνται ότι θα απολέσουν τα δικά τους αυτοκρατορικά προνόμια..Αυτοί οι κύριοι με τους παχυλούς μισθούς που δεν εμφανίζονται ποτέ στις υπηρεσίες τους, δεν έχουν καμία σχέση με τους αγνούς αγωνιστές που έχυσαν αίμα για να έχουμε σήμερα το οκτάωρο, την αργία την Κυριακή κλπ. Έχουν γνώσιν οι φύλακες ...

Μπορεί κάποιοι πολίτες να τρώνε το κουτόχορτο που τους σερβίρουν τα "προοδευτικά" παραπληροφοκάναλα, κάποιοι άλλοι όμως καταλαβαίνουν και κρίνουν... Και είναι πολλοί αυτοί και γίνονται όλο και περισσότεροι...